Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Πως είπες? ?

Πέρασε ένας μήνας και - ο Μusicbug ακόμη με κυνηγάει - από την τελευταία φορά που τα είπαμε! Κι όμως δεν το κατάλαβα καθόλου...
Κλέβω λοιπόν λίγο χρόνο από την εργασία για να σας αναφέρω την απλότητα που μπορεί να κρύβεται στα πιο απίθανα ....
και εσύ μπορεί να μην την βλέπεις.

Mε λένε Υ., και είμαι εδώ να σας εξυπηρετήσω ...ακούω μια φωνή να μου λέει αφού πρώτα έχω στραβοκαταπιεί την zero με το κίτρινο καλαμάκι! Το κίτρινο μου αρέσει σαν χρώμα , γιατί όταν το κοιτάζω μου έρχεται στο μυαλό μια εικόνα ενός , με σουφρωμενα φρύδια και ξινίλα γενικώς. Λες να με παραπέμπει σε αυτή την εικόνα, το λεμόνι?

Συνεχίζοντας , τι μπορώ να κάνω για εσάς? Με ρώτησε δίχως να έχω σκεφτεί.....αμηχανία και σιωπή ...παύση μαγική.... κι όμως αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά...συλλογίζομαι άρα λειτουργώ, άρα είμαι ζωντανός ....άρα τι θέλετε να σας φέρω?
- Καφέ ? ίσως έναν..
-Ξέρετε, είναι περασμένη η ώρα και ...
- Ναι , ναι γνωρίζω, αλλά καλύτερα να μην το σχολιάσω! Ένα ποτήρι λευκό κρασί.
-Ευχαριστώ κύριε.
-Παρακαλώ.

Η ματιές τους συναντήθηκαν πολλές φορές , ενώ έστριβα το τσιγάρο μου , παρακολουθούσα τις αντιδράσεις των ματιών τους ! Έξω από το παράθυρο μια ξανθομαλλούσα περνά και ο νεαρός δίπλα στην πόρτα την κοιτά ,ενώ αμέσως τον βλέπεις να σκάει ένα χαμόγελο!

Μωρέ σκέφτομαι καμιά φορά παρατηρώντας τους ανθρώπους, πως θα ήταν αν είχαν ανέκφραστα πρόσωπα! Να μην έκαναν νοήματα με το κεφάλι, να μην έκαναν γκριμάτσες , να μην, να μην, να μην....

- Το κρασί σας, τα πατατάκια...θέλετε κάτι άλλο?
- Ναι, τον αναπτήρα σας , του , της ...
-Περιμένετε παρακαλώ...
-Ευχαριστώ...

Ως πότε λοιπόν θα περιμένεις?
ε? Ε? ε?

4 σχόλια:

Kος Μηδενικός είπε...

Λοιπόν, στη αρχή που είδα zero, λέω...όπα...κάτι λένε για μένα. Μετά κατάλαβα ότι αναφερόσουν στη coca-cola!

Πάμε στο κείμενο τώρα. Δε νομίζω ότι προσπαθείς να βγάλεις κάποιο ξεκάθαρο νόημα απλά δυο πράγματα:

1)Ενδιαφέρουσα η περιγραφή του κίτρινου καλαμακίου και γιατί το κίτρινο είναι το αγαπημένο σου χρώμα ή του ήρωα τελοσπάντων. Πολύ παραστατικό!

2)Το όλο κείμενο διακρίνει μια αναποφασιστικότητα. Μήπως να αποφάσιζες από που θα "δανειστείς" τον αναπτήρα; Άσε από όπου και αν τον δανειστείς σήμερα, αυτό δεν σε εμποδίζει να τον δανειστείς από κάπου αλλού στο μέλλον.

Συνεπώς, μην περιμένεις πολύ. Δεν αξίζει!

Hfaistiwnas είπε...

Κάτι πάει να γίνει..
άνθρωποι είμαστε, μπορεί να ξέχασε!!!

sCaTterBraiN είπε...

κι εγώ το ίδιο με το zero νόμισα στην αρχή.
εγώ πίνω το φραπέ με κίτρινο καλαμάκι - και όταν ήμουν στα πολύ νευρωτικά / προληπτικά μου αρνούμουν να πιω καφέ με άλλο χρώμα καλαμάκι.
όσο για το επιμύθιο, εκτός από αναπτήρες υπάρχουν και σπίρτα...

manetarius είπε...

Αν το μαγαζί ήταν κάτω από 70 τετραγωνικά... μπορεί να μην του τον φέρει ποτέ τον αναπτήρα... πιθανόν να μην καπνίζουν εκεί μέσα! :Ρ